Vandaag was een volledige dag Whistler gepland. We hadden eigenlijk niet echt iets op voorhand uitgestippeld, gewoon een aantal hikes doen afhankelijk van het weer en van het al dan niet open zijn van de trails.
Doordat we gisteren al tickets gekocht hadden voor de BBQ aan de Roundhouse Lodge op Whistler Mountain moesten we zeker zorgen dat we ofwel daarboven waren om 17u, ofwel beneden bij de liften. De lift naar Whistler Mountain was immers op dat uur nog de enige in werking.
Whister is ons niettegenstaande de grote drukte (én zaterdag én vakantie én echt zomerweer) bijzonder goed bevallen.
Er is een netwerk van stoeltjesliften en gondels om ù tegen te zeggen.
Met een ticket van 48.95$ kan je een ganse dag onbeperkt de kabelbanen nemen.
Het is tevens, onder meer door de organisatie van de Olympische Winterspelen in 2010 (eigenlijk was het Vancouver, maar de meeste competities gingen door in Whistler), een bijzonder mooie, kraaknette en groene stad. In de hotels bvb geen kleine flesjes shampoo, bodylotion of zeep, maar daarentegen grote flessen, wat ongetwijfeld het aantal weggeworpen verpakkingen ten goede komt.
Hier ook geen exorbitante prijzen, zoals in Jasper/Banff, voor hotels die amper nog overeind staan. Daarentegen allemaal prachtige kasteelachtige hotels met oa prachtige tuinen en supergrote kamers.
De bussen rijden hier ook allemaal op fuel cell (elektrochemische toestellen die chemische energie van een doorgaande reactie
direct omzetten in elektrische energie. De chemische energie hoeft dus
niet eerst omgezet te worden in thermische energie en mechanische
energie, waardoor er nauwelijks verliezen optreden en de brandstofcel op
een hele efficiënte manier energie opwekt).
Het is ook nauwelijks denkbaar dat we gisteren de hike naar de Joffre Lakes liepen, midden een pure, wilde natuur, en dat we nu op amper 20km daarvan zijn in een moderne stad.
Dat is eigenlijk een beetje het ganse verhaal van British Columbia. Op de bussen hier in Whistler staat geschreven : "British
Columbia, the best place on earth". We zijn hier nu voor de derde maal
en ik kan dat eigenlijk, en helemaal niet onder invloed van de
vakantiesfeer, enkel maar beamen. Men heeft hier gewoon alles wat men
zich maar kan dromen, en bovendien alles op heel kleine afstand. Zee,
bergen, watervallen, wouden, gletsjers, meren, wild life. 's Morgens ga
je skiën en 's namiddags lig je aan het strand. In de voormiddag doe
je de hike naar de Joffre Lakes, pure natuur, en in de namiddag ga je
shoppen in Whistler en proef je er van het nachtleven. Een ongetwijfeld fantastische plek om te wonen.
De hellingen rond Whistler zijn niet alleen tijdens de winter bijzonder populair, maar ook in de zomer, vooral voor wandelaars en moutainbikers.
O ja, nog
dit : in de eerste gondels (de rit duurt zo'n 35min) zaten we samen met
een Brits koppel. Zoals dit hier (en in de VS) de gewoonte is, is de
eerste vraag, na 10 sec, "where are you guys from?" en dan stopt het
gesprek gewoonlijk pas na een hele lange tijd...
Ze
vertelden dat ze al 46 jaar op Vancouver Island wonen en dat ze er
ab-so-luut nooit meer weg willen (wij waren er 3 jaar geleden en kunnen
hen best geloven). Ze wonen in een huis omgeven door pure natuur en
uitkijkend op de oceaan en de bergen rond Vancouver.
We ontmoeten best dergelijke mensen niet meer of misschien scheuren we toch nog wel écht ons retourticket naar België...
De eerste stop is bij de Round House Lodge op 1.850m hoogte.
Hier nemen we de Peak Chairlift naar Whistler Mountain (2.160m). Door het mooie weer en de wolken in de verte hebben we hier bijzonder mooie uitzichten.
De inukshuk, het officiële symbool van de Vancouver Olympics and
Paralympic Games, is hier prominent aanwezig.
Een inuksuk is een richtingaanwijzer of mijlpaal, gemaakt van een stapel
stenen die wordt gebruikt door Inuit uit het Canadese noordpoolgebied.
De inuksuit spelen een belangrijke rol bij het navigeren over de
toendra.
Het stelt een man voor met uitgestrekt armen.
We kwamen op die manier terug bij de Roundhouse Lodge waar we onze lunch namen.
Dan was het tijd voor de Peak to Peak richting Blackcomb Mountain.
Voor de OS van 2010 werd oa de Peak-to-Peak Gondola gebouwd. Een meesterwerk van lifttechniek uitgevoerd door het Oostenrijkse Doppelmayer, ook bij ons in de Alpen de grootste liftenbouwer.
De Peak to Peak is wereldrecordhouder inzake vrije overspanning tussen 2 torens : 3,030 km én hoogste punt boven de grond : 436m. De kostprijs bedroeg 51 miljoen Canadese Dollar.
Die 2 wereldrecords op papier zien staan is al redelijk indrukwekkend, maar in die kabelbaan zitten én de hoogte zien én, vooral, de afstand tussen die 2 torens is pas écht duizelingwekkend.
De bedrijvigheid wordt bovendien gegarandeerd tot windsnelheden van 80km/u. Vermits men de flanken van 2 bergen overspant gaat men dus over een volledige vallei, waar het nogal eens "een beetje" kan waaien...
Toen wij er vandaag een 2e keer gebruik van maakten bleven we plots, gedurende een 10-tal minuten, hangen. Gelukkig net niet in die grootste overspanning, maar het gaf toch maar een "raar" gevoel, niettegenstaande er direct een lieve stem door de luidspreker meldde dat er "no reason for panic" was...
De afstand tussen de 2 steunen is niet enkel op papier écht ver...
Blackcomb Mountain, waar er aan zomerskiën kan gedaan worden...
Vandaar namen we de Solar Coaster Express (open stoeltjeslift) helemaal naar beneden naar Whistler toe.
Het hoofddoel van deze lift was voor ons om beren te zien. Blijkbaar vinden ze het bijzonder prettig om net onder de lift hun tijd door te brengen en vandaag was het inderdaad opnieuw zo. We zagen er in totaal 9, een bijzonder goede oogst...
We passeren ook langs de achterkant van ons hotel.
Eens terug in Whistler gingen we gewoon direct terug naar boven met dezelfde stoeltjeslift en opnieuw zagen we beren onder ons.
Vermits we dan terug naar de Roundhouse Lodge moesten voor de BBQ, namen we hier opnieuw de Peak to Peak (toen blijf hij dus 10min hangen...) en we waren in de Lodge rond 17u.
We hebben er genoten van heerlijk eten, live muziek en een fantastisch uitzicht. Ware het niet dat we morgen nog naar Seattle rijden, maar het was een waardig sluitstuk geweest van een fantastische reis.
We waren terug in het hotel om 20u30.
Het weer : ganse dag zon bij zo'n 10°C (op Whistler Mountain, 2181m)
Overnachting in The Coast Blackcomb Suites
Aantal km gereden : 0
Wat maken jullie weer een mooie reis en wat een prachtige foto's!!
BeantwoordenVerwijderen