04 juli - Cranbrook - Lake Louise



Zoals eigenlijk al een beetje te verwachten was, werden we deze morgen door Rose verwend met een zalig ontbijt.
We zaten samen aan tafel met een koppel uit Michigan en een jong koppel  uit Vancouver.  Er werden heel wat reiservaringen uitgewisseld zodat het al zowat 10u was toen we Cranbrook achter ons lieten.

Vandaag gingen we de echte Canadian Rockies in en daarmee begonnen we met het eerste Nationale Park : Kootenay NP. 


Aan het betaalstation was het wel even schrikken : ik moest zo maar eventjes 96 Canadese Dollar betalen om tot en met dinsdag in de Nationale Parken van Kootenay, Banff, Yoho en Jasper te mogen rijden.   Als men dat vergelijkt met de 80$ die men in de VS betaalt voor een Nationale Parken-pas, geldig voor alle parken én voor een volledig kalenderjaar...
Daarenboven kan je de infrastructuur totaal niet vergelijken : in de VS is alles kraaknet, bewegwijzering vlekkeloos, schitterende Visitor Centers enz.  Hier in Canada is het wel even anders : van een VC is nauwelijks sprake.  De mensen zijn wel bijzonder vriendelijk en behulpzaam maar moeten het uiteraard ook redden met de middelen die ze ter beschikking krijgen.  Hier geen educatieve opstellingen en/of indrukwekkende filmvoorstellingen.  Op sommige plaatsen langs de weg zijn de wegwijzers naar de viewpoints nog nauwelijks leesbaar, ofwel zijn ze helemaal verkleurd, ofwel helemaal afgebladerd.
Maar ach, we zeuren niet, met dergelijke imposante natuur kan dat ook niet...





Wat zijn de rivieren na de overstromingen van 2 weken geleden hier nog altijd woest en wild.  Opvallend is ook hoe veel puin (in de vorm van bomen) er meegesleurd wordt door het kolkende water.  Aan de buitenkant van de rivierbochten is ook op heel wat plaatsen de oever weggespoeld, inclusief stukken van de weg.  Er staan dan ook op heel wat plaatsen rood-witte paaltjes om de autobestuurders daarop attent te maken.




Onze eerste stop is bij de Numa Falls.









We vervolgen onze weg tot bij Marble Canyon...












Iets verder komen we aan de Continental Divide.  Ten westen van dit punt stromen alle rivieren naar de Stille Oceaan, ten oosten stromen ze allemaal naar de Atlantische Oceaan.





We komen rond 15u in Lake Louise en rijden direct door naar Moraine Lake.



We lopen naar het hoger gelegen uitkijkpunt en blijven er een hele tijd vol bewondering kijken naar dit schitterende meer en omgeving.  De kleur van het water verandert overigens ook voortdurend afhankelijk van het zonlicht.






We waren hier 3 jaar geleden ook en persoonlijk vind ik Moraine Lake veel mooier en veel kleurrijker dan het veel bekendere Lake Louise, waar we vervolgens naar toe rijden.


Hier blijven we ongeveer een uur, in een zalig zonnetje, genieten van de omgeving en van de honderden mensen die in allerlei groteske poses vóór het meer poseren en op die manier de schoonheid ervan compleet om zeep helpen.
















Na het eten in Lake Louise Village krijgen we nog een mooi uitzicht.


Daarna rijden we door naar het hotel.

We krijgen een kamer toegewezen in Blok 4. Toekomstige boekers in Lake Louise Inn : grif dit getal in jullie geheugen en maak direct een scène als je daar een kamer toegewezen krijgt.  Het is een échte schande dat men in dergelijke varkensstallen nog mensen dúrft onderbrengen die hiervoor liefst 140€/nacht (excl. ontbijt) dienen te betalen!
Dat was dan ook buiten de waard gerekend en nadat we een hartig woordje gewisseld hadden met de manager kregen we, o wonder, een andere kamer (free upgrade) toegewezen die miraculeus vrijgekomen was.
We gaan maar eerst eens kijken en kunnen onze ogen niet geloven.  Dit kan toch niet hetzelfde hotel zijn als daarnet?  Alles kraaknet (zodra we in de gangen komen), lekker ruikend en als we de deur van de kamer openen zien we een luxe-kamer, annex up-to-date badkamer.
Een "nee" hadden we, een "ja" kónden en hebben we dus gekregen...

Wel nog een klein negatief punt voor het volledige hotel (althans nu, op dit ogenblik) : bijzonder traag internet.

Morgen nemen we om 8u30 de 3 maand geleden geboekte hikersbus naar Lake O' Hara.  We kijken al lang uit naar de hike in dit, volgens velen, wondermooie gebied.  En laten ze nu net voor morgen...regen voorspellen...
Morgenavond weten we meer....


Het weer : deze morgen was het, gelukkig, heel wat frisser dan gisteren en dat zou de ganse dag zo blijven.  We moesten wel onze wolkenloze luchten inruilen voor soms veel wolken.  Voorlopig blijft het droog.  Zo'n 20-25 graden.

Overnachting in Lake Louise Inn
Aantal km gereden : 306

Geen opmerkingen:

Een reactie posten